ERDEM VE ERDEMSİZLİK

Erdem; ahlaki olarak doğru olan şeyi yapıp yanlış olanı yapmamaktır. Erdem kavramı felsefe tarihinde ise “insanın ve yaşamın anlamı nedir?” sorusuna verilen felsefi yanıtta, “Erdemli olmak” olarak belirtilir.

Erdem ve erdemsizlik üzerine çeşitlemeler, başlıca erdem kuralları ve üzerine örnekler vermek istemiyorum. Zaten, bugün bu ahlaki değerden bahsetmem yanlış olur. Çünkü Erdem ve erdemsizlik üzerine Ataol Behramoğlu harika dizelerinde bu konuyu işlemiş.

İşte aynen aktarıyorum:

“Utanç insana özgü bir duygu sanılır

Utanan hayvanlar gördüm ben

İnsanlar tanıdım buna karşılık

Utanmak nedir bilmeyen,

Öyle zamanlar gelip çattı ki

Olağan sayılır oldu arsızlık

Utanç utanıp çekildi köşesine

Esip gürlüyor UTANMAZLIK

Yalan insanlık ayıbı sanılır

Oysa bir tek odur yalan söyleyen

Yalan söylemez kedi, kuş börtü böcek

Yalan söylemez hiçbir sürüngen

Her yandan yalanla kuşatılmışız

Yalan gerçek olmuş hakikat yalan

Yalan akıyor gazetelerden

Televizyon kanallarından

Ahlak insana özgü bir erdemdi

Şimdi ahlak öğütlüyor ahlaksız

Vicdan insana özgü bir erdemdi

Öyle sanılındı bir zaman

Artık antikacı dükkanlarında

Bir metadır ender bulunan

Sözünün eri olmak bir deyimdi

Doğru insanı tanımlayan

Cesaret insana özgü bir erdemdi

Ona yaraşan bir kimlik

Ama bir özellik daha var insanda

Küllerinden yeniden doğmak

HAYIR diyebildiğinde celladına

ZAFER ERDEMİN OLACAK.”

Herkesin bir hikayesi olabilir ama herkesin şiiri olamaz diyelim ve alıntımıza son noktayı koyalım.

Esen kalın