Bu haftaki konumuz mükemmeliyetçilik. Kelime bize çok iyi anlamlar ifade ediyor gibi gözükse de aslında mükemmeliyetçilik gerçekten bizi aşağı çeken hiç de matah olmayan bir özellik. Mükemmeliyetçilik neden sizde aşağı çeker? Belki kafanıza tam oturmamıştır biraz izah edeyim. Çünkü mükemmeliyetçilik şartların, durumların, ortamın, tam oluşmasını bekler yani bizi durdurur. İşte eylemsizlik bizi bekletir, bizi şartlar olgunlaşsın, zaman tam olsun, motivasyonun yerine gelsin, şu şuradan buraya gitsin, şöyle bir telefon alayım, çocuk büyüsün, kredi çıksın, önce bir kendimi hazırlayayım, emin olayım gibi konuya göre değişir bunlar, tam olsun hata yapmayayım, yapmışken bir kere de olsun gibi sebeplerle mükemmeliyetçilik sizi eylemsizliğe, haliyle korkuya iter. Bu da sizi aşağı çeker mi? tabii ki çeker.
İşte belki mükemmeliyetçi olmasaydım cesaret edecektim, kendimi bu sürecin içine atacaktım ve olduğu kadar yapacağımı yapacaktım. Yapabildiğim kadar yapacaktım, kervan yolda düzelir deyip devam edecektim, gerisini de sonra nasıl olsa tamamlarım diyecektim. Ya da bu bir deneyim, bir tecrübe, ben mükemmel değilim elimden bu kadar geliyor diyecektim. Ama mükemmeliyetçi olduğum için elimden gelenin en iyisini yapmayı beklediğim için hep bir bekleyişte, hep bir takvimin ilerisine bakmakla zamanım, ömrüm, belki yıllarım geçecek.
İnsanların sohbetlerini dinleyin bakalım, bunların çoğu mükemmeliyetçi davranıp "aslında şu dükkanı açmak isterdim, şu hobiyi yapmak isterdim, şu işe girmek isterdim, o zaman evlenmek isterdim keşke o yıllarda çocuk yapsaydım" diyen insanlarla dolu, neden? Neden o zaman yapmamışlar? Çünkü şartları beklemişler. Çünkü her şey tam olsun, eksiksiz olsun, mükemmel olsun diye beklemişler. Ama size bir haberim var, mükemmel diye bir şey yoktur. Her şey olması gereken en doğru zamanda, en mükemmel şekilde zaten olur. Yani olduğu şey, oldurduğunuz şey, yaptığınız şey zaten en mükemmel versiyonudur.
Şimdi defterinize alın ve kendinize bir bakın bakalım. Çocukluğunuzdan bu yana, bilinciniz yerine geldiğinden beri, mükemmeliyetçiliğiniz nedeniyle hangi adım, hangi eylem, hangi proje, hangi hobi, hangi telefonu etme, hangi özür dileme ya da kendinizle ilgili hangi adımı atmaktan geri durdunuz, beklediniz. Şartların, durumun, psikolojinizin, belki motivasyonunuzun olgunlaşmasını beklediniz. Bir bakın bakalım.
Ödevleri unutmayın, bu ödevler sizin zihin haritanız. Size şifa olacak. Zihninizi ve kendinizi göreceksiniz bu haritada. Şimdi artık mükemmeliyetçiliğe eskisi kadar olumlu bakmadığınıza eminim. Çünkü mükemmeliyetçilik, tabii ki dozu önemli ama, bizi durduruyorsa, erteletme; geciktirme, şüphe, korku uyandırıyorsa dozunu aşmışsınız demektir.
Mükemmeliyetçiliğin sınırı işimi tam yapayım, eksiksiz yapayım, layıkıyla yapayım sınırında kalmalıdır. Güzel bir hafta olsun, sevgilerimle...